De waarheid over de militaire actie in Libië door Crembo
Wij hebben van bij de aanvang de stelling vooropgezet dat de militaire interventie in Libië een make-up voorstelling was om het land B een goede internationale beurt te bezorgen. Dat mocht natuurlijk niet geschreven worden, want het enige dat telde waren humanitaire overwegingen en massale verontwaardiging over de gek die zijn eigen volk beschoot. In dit geval stond de verontwaardiging erg dicht bij massale histerie, denk even aan het ongehoorde artikel van Paul Geudens in de Gazet van Antwerpen, over de kritiek die Gerolf Annemans uitte over de geplande militaire actie.
Wat vertelt echter onze defensieminister Pieter de Crem vandaag in een lang interview in La libre Belgique op de vraag : "Zorgt dit soort militaire operaties voor een beter imago van ons land in het buitenland ?"
- Maar dat is evident ! Het is niet goed om oorlog te voeren, wij leiden geen koloniale campagne. Maar vele landen zijn verbaasd, want zij weten dat belgië vele politieke problemen kent, maar wat zien zij ? Zij stellen vast dat belgië als een van de eerste in staat is te beslissen over een militaire operatie in het buitenland. En niet om administratieve jobs te vervullen, neen, om actief op te treden op het slagveld. België wekt verbazing in positieve zin. Ik zeg u, dat het een goede zaak is voor het imago van ons land en daarom doen wij het ook. (Moi je dis que c’est bien pour l’image de notre pays et c’est pour cela que nous le faisons aussi). Om duidelijk te zijn : onze F-16's bevinden zich op een vliegbasis in Griekenland, een land waarmee wij geen territoriale band hebben. Dat land verleent ons het recht over hun basis te beschikken als draaischijf voor onze deelname aan de Libische operaties. Als wij een land waren waar men niet kon op rekenen, een niet te vertrouwen land, zou men ons nooit in Griekenland toelaten. Wij kennen inderdaad een probleem van politieke instabiliteit, maar onze structuren blijven overeind. Het Europese presidentschap was geslaagd en dat heeft ons enorm geholpen. Of men het wil of niet, de belgische vlag wappert !
Tot zover het infanterie-orgasme van Pieter de Crem, gevolgd door een lofzang op de belgische natie en met als slotbeeld de belgische tricolore, fier flapperend in de woestijnwind. Pieter de Crem heeft zich met deze uitspraken heel wat vrienden gemaakt over de taalgrens. En zich tegelijk met zijn oorlogstaal laten kennen als een vieze patriot die het leven van jonge mannen en vrouwen veil heeft om de onmacht van de belgische politiek te verhullen. Een gevaarlijke tist : Pieter de Crem. Gelukkig ijdel genoeg, om in zijn kaarten te laten kijken.
ray
No comments:
Post a Comment